تهوع

گاهی چنان اخلاق پر از  کبر و نخوت یکی آزارم می دهد که تنها راه برای  شرافت و آزادگی جان و روانم را در دوری از او می بینم و هر گاه دیگری را در کنار او ببینم تنها احساسی از نهایت  تهوع  و ترحم  نسبت به آن دیگری در من زنده می شود چون می دانم  که او هیچگاه تغییر نمی کند  بلکه این دیگران هستند که حاضر می شوند برای دوستی با او به آن همه پستی و حقارت تن بدهند

شب گردی...