پدر بیچاره

اسناد و مدارک روی میز بود همینطور که از پشت عینک اسناد رو واکاوی می کردم و می خوندم چشمم به پسرک خردسالی افتاد که دو تا دستشو روی میز تکیه گاه چونه ش کرده بود با چشم های خسته و موهای پریشون به من زل زده بود بدون اینکه سعی در مخفی کردن خواب آلودگیش کنه خمیازه کشداری به نگاه خسته ش اضافه کرد و همینطور هاج و واج به من می نگریست  . چشممو از اسناد برداشتم به پدرش گفتم می ذاشتی اول صبح راحت بخوابه اینجا که  مهدکودک نیست .دستی به سر بچه کشید .                                                                                                                                                                                                                     _کجا می ذاشتمش؟                                                                                                                                                                                                                                            _الان باید تو رختخواب باشه.                                                                                                                                                                                                                         _آخه به کی بسپارمش کسی رو ندارم.                                                                                                                                                                                                          با تعجب نگاش کرد و گفتم خب مادرش!                                                                                                                                                                                                   پدر وبلاگ بیچاره کلمه که نشست از سیر تا پیاز زندگیشو گفت تازه متوجه شدم که مادر سنگدلش بعد از اینکه همه دارایی شوهرشو بالاکشیده و طلاق گرفته  رفته و هیچ خبری ازش نیست سه سالیه که هیچ حالی از بچه ش هم نپرسیده .