زندگی خوب 2 هنر

کتاب زندگی خوب پس از آنکه رسیدن به زندگی خوب را در دست یافتن به فضیلت های معنوی می داند .فضیلت های معنوی را به چهاربخش تقسیم می کند ، که یکی از آن ها معنویت هنری است و درصدد برمی آید تا هنر را به مثابه یکی از ارکان دست یافتن به زندگی خوب بیان کند.

نخستین مطلبی که می گوید این است که هنر چیز جدیدی نیست بلکه از گذشته های دور وجود داشته است. کافیست سری به آثار باستانی بزنید تا آثار هنری انسان را به عینه ببینید .انتظار داشتم اول هنر را تعریف کند ولی بیشتر سعی دارد که ارزش و اهمیت هنر را در زندگی خوب بگوید .آن هم یک کلمه است ؛ از نظر کالینگوود هنر در یک کلمه خلاصه می شود:"بیان"

معنای کلمه بیان در اینجا "بیرون ریختن عواطف و شکل دادن به آن هاست. و انسان را حیوانی می داند که در پی " بیان خود" است. البته انسان در پی برقراری ارتباط با جهان است ، ورود به جریان زندگی و یافتن جایی از آن خود به معنای بیرون ریختن عواطف و شکل دادن به آن هاست. بیان خود همان خودشناسی است و خودشناسی موجب خوب زیستن می شود  نه فقط زندگی کردن.

به اینجا می رسد که انسان تا وقتی عواطفش را بیان نکند هنوز نمی داند چه عواطفی دارد. البته منظور از بیان ، بیانی ظریف و خردمندانه است، نه بدوی و کودکانه .

تفاوت است میان بیان و مستند کردن صرف جهان. و ما تنها گرایش داریم تنها به مستند کردن جهانمان نه زندگی در آن. برای بیان تنها هنرمند است که می تواند این کار را انجام دهد . هنرمند=فرد استثنایی

این عین حقیقت است هنر متعالی پدیده ای استثنایی است و تنها افراد استثنایی و در دل فرهنگ استثنایی زاده می شود. هنر روند کشف  و شهود است . کشف و شهود بیان غنی غنای زندگی است. در اینجا نقاشی گل آفتاگردان ون سان ونگوک را مثال می زند . سرآخر اینکه ما باید از جایگاه مصرف کننده صرف هنر خارج شده و تولیدکننده آن شویم. و مهارتی تازه بیاموزیم ، چرا که هنر خود آتش اشتیاقی در شما برمی افروزد ، برای پاسخ دادن به این پرسش که انسان بودن یعنی چه؟

شب گردی...